مادر مسۈل و غیر مسۈل!!!!!!

سلام عزیزای جان!!(یه برنامه شبکه چهار میداد که مجریش صالح علاء بود و همیشه اینجوری سلام میکرد و من خیلی خوشم میومد،شاید واسه متفاوت بودنش !الان یهو یادم افتاد و گفتم با شمام اینجوری سلام علیک کنم)

فقط ببینید واسه یه سلام کردن ده؛تا خط نوشتم!!!اونوقت انتظار دارم پستام کوتاهم بشن!

خوبید؟من که اگه خدا بخواد،رو به موتم!!!

بذارید از شنبه بگم که تا بعدازظهرشو تو پست قبل گفته بودم.غروب ساعت چهار و ربع ساشا خواب بود،سریع؛حاضر شدم و کیف و کتاباشو برداشتم و رفتم مدرسه.کلاس که تموم شد،بچه های کلاسشون همه دورم جمع شدن که چرا ساشا نیومد مدرسه؟!هرچقدر من مغضوب آدما بودم،خداروشکر ساشا محبوبه!دیگه بهشون گفتم مریضه و قول دادم تا یکی دو روز دیگه بیاد مدرسه.بعدش با معلمش صحبت کردم و مشقاشو دادم که ببینه و گواهی دکترم دادم و اونم سرمشقهای جدیدشو واسه دو روز آینده براش داد و کلی هم بابت پیگیری و مسۈلیت پذیریم تشکر کرد!گفت خیلی از مادرا وقتی بنا به دلایلی بچه؛شون مرخصی میگیره،خودشونم در رابطه با بچه میرن تو مرخصی و تازه روزی که بچه رو بعده چند روز میارن مدرسه،میگن که لطفٲ مشقا و درسای قبلو ازش نخواین و اگه ممکنه تا چند روزم مشق کمتر بدین بهش.گفتم خب بستگی به مریضی و مشکلی که به وجود اومده هم داره،ممکنه مشکل بچه جوری باشه که نتونه روی درس و مشق تمرکز کنه،ولی خداروشکر مریضی ساشا اینجوری نیست و میتونه روزی یه صفحه مشق رو بنویسه!البته اینایی که گفتم،هیچی از قندی که تو دلم بابت حرفهای خانم معلم ،آب میشد،کم نکرد!!!

دیگه اومدم خونه و خونه رو جاروبرقی کشیدم و سبزی کوکویی بیرون گذاشتم که واسه شام کوکو درس کنم.با ساشا عصرونه خوردیم و یه کم تی وی دیدم و ساشا هم رفت تو اتاقش تا سی دی جدیدشو ببینه.ساعت هشت و نیم بود که تو تلگرام و گروه فامیلیمون دیدم بحث فوتباله و تازه فهمیدم امشب رئال،بارسا بازی دارن و کیه که ندونه من از بدو تولد یه رئالیه دو آتیشه ام!یه دخترخاله هم سنم دارم که باهم خیلی جوریم و اونم البته رئالیه،ولی تو تیمای وطنی،برعکس من پرسپولیسیه!!!عاقا من و این دخترخاله ام سر بازیای استقلال و پرسپولیس،کتک کاری میکردیما.....

یعنی از صدتاپسر فوتبالی تر بودیم و بزرگترین معضل زندگیمون این بود که چرا دخترا رو تو ورزشگاه راه نمیدن!البته هنوزم جزء دغدغه هامون هست،ولی خب در برابر اینهمه معضل و مشکل،دیگه؛خیلی کمرنگ شده!الانا درسته دیگه مثل اون موقعها خودمونو نمیکشیم و دیوونه؛بازی در نمیاریم،ولی همچنان فوتبالی هستیم!

اون شبم دیگه رئالیا و بارساییا افتاده بودیم به کل کل و کلی هم خندیدیم!

دیگه بازی شروع شد و ساشا رو صدا کردم و گفتم بیا فوتبال ببینیم.اونم اومد و گفت من استقلالم.پرسپولیس ضعیفه!!!پسر مامانشه دیگه! 

گفتم این دوتا تیم دیگه است.گفت،خب شما کدومید؟گفتم من سفیدام.رئال مادرید،گفت ،پس منم سفید.قوی تره؟گفتم ،آره بابا،الان سوراخ سوراخشون میکنه!!!

حالا بازی شروع شد و هر پنج دقیقه رئال گل میخورد!ساشا هم بعده هرگل منم نگاه میکرد و میگفت،بازم گل خوردیم!!!دیگه آخرش گفتم،مامانجون شما اگه دوس داری،اون یکی تیم باش!گفت،نه من مثل شما سفیدم!!

شوهری واسه نیمه دوم رسید و نشستیم باهم دیدیم و هرگلی که رئال میخورد،میگفت،آخ آخ آخ....کاش باهات شرط؛بسته بودم!

دیگه بالاخره تموم شد و شام خوردیم .شبم باز فوتبال داشت،یوونتوس و میلان که شوهری یه نیمه اش رو دید و خوابید.کلٲ فوتبالای شب براش مثل قرص؛خواب میمونن و تا میبینه خوابش میبره.البته خب خستهام هست دیگه.

دیگه ساشا پیش من دراز کشید و فوتبالو دیدیم.جالبیش این بود که از من پرسید،شما طرفدار کدومی؟گفتم اون قرمز مشکیا که قوی ترن!اونم گفت،پس من اون سیاه،سفیدام!!!!یعنی اگه چهارتا فحش میداد،کمتر ضایع میشدم!خدا بگم این رئال مادرید رو چیکار کنه که اینجوری منو جلو پسرم بی اعتبار کرد!!!

دیگه یوونتوسم که به سلامتی گل اول رو زد و نیمه اول که تموم شد و شوهری هم خوابیده بود،ترسیدم بیشتر ازین آبروم پیش بچه بره،گفتم،ولش کن،بریم بخوابیم!!!

یکشنبه از صبح اصلٱ حال نداشتم.یادم نیست ناهار چی درس کردم.آها کباب تابه ای درس کردم و ساشا زیاد میل نداشت.داروهاشم دادم خورد و بعدازظهرم خوابید.کسل بودم.بابام زنگ زد،حرف زدیم و اصلٱ نای کار کردن نداشتم.غروب ساشا بلندشد،بهش عصرونه دادم و دیدم دارم سردرد میگیرم.گفتم ولش کن،خوب میشه،از الان قرص نخورم.دراز کشیدم و سرمم بستم.ساشا اومد پیشم،گفت مریضی؟گفتم،یه کم سرم درد میکنه.بدو بدو رفت وسایل پزشکیشو آورد و گفت الان خوبت میکنم!یه پک پزشکی داره که دهنمونو سرویس کرده!روزی ده بار باید دراز به دراز بیفتیم و آقا بیاد،گوش و حلق و بینیمونو معاینه کنه و آخرم یه آمپول بهمون بزنه و بذاره؛بریم!

وسایلشو آورد و دستمال سرم رو برداشت و مثل من که این چند روزه تب داشت،دستشو گذاشت رو پیشونیمو گفت،آخ...آخ...تب داری!!!بعدم قلب و دست و پا و گوش و سرمو معاینه کرد و آمپولم زد و گفت،الان خوب میشی!دیگه اومدم دستمال سرم رو ببندم،دستمو گذاشتم رو پیشونیم و دیدم،ای بابا،چقدر داغه!تازه فهمیدم بی حالی و سوزش چشمام واسه این بود که تب داشتم.دیگه شیاف استامینوفن گذاشتم.تا شب چندتا شیاف گذاشتم.تبم اومد پایین،ولی سر دردم وحشتناک شده بود!!شوهری اومد و گفتم دارم میمیرم!هرکاری کرد،بریم دکتر،قبول نکردم.گفتم تو بگو تا اون اتاق بیا،هم نمیتونم،چه برسه تا دکتر!!!من کلٲ تا رو به قبله نشم،دکتر نمیرم!دیگه یه آمپول دگزا بهم زد.میدونم ضرر داره،ولی دیگه وقتی خیلی شدید میشه،هیچ چیز دیگه ای اثر نمیکنه.دکترم که میرم،اینجور مواقع،دگزا میزنن.

ولی شما بگید،یه اپسیلون دردم بهتر شد،نشد!!!مامانمم زنگ زد که فردا که قرار بود بیام،شاید نیام.خواهرت حالش خوب نبود،شوهرش برددش دکتر.گفتم خودت میدونی،ببین اگه خوب بود،بیا.دیگه زنگ زدم به شوهرخواهرم و گفت که؛بهش سرم زدن.فشارش پایین بوده و ضعف داشته.قرار بود مامانمو فردا که اومد،ببریم یه بیمارستان تخصصی که نزدیک ما هست،دکتر ببیندش و یه چکاپ کامل بشه.آخه چند وقته شکمش درد میکنه و اصلا پیگیری نمیکنه.واسه همین به شوهری گفته بودم دوشنبه رو مرخصی بگیره که مامانمو ببریم دکتر.

مامانم گفت،دیگه شما نیاید دنبالم،من اگه بخوام بیام با شوهر خواهرت،ساعت هفت اینا میرسم.

خلاصه اون شب تا صبح هزار بار بالا آوردم.دیگه دل و روده ام داشت از حلقم میومد بیرون.ساشا هم که دیده بود،واقعٲ مریضم و بازی نیست!مثل همیشه که مریض میشم،هی بغض میکرد و گریه میکرد!آخرش شوهری آوردش رو تخت و پیش خودش خوابوند.البته تا صبح ده دفعه بیدار شد و باز هی گریه میکرد!

شوهری هم دیگه دیوونه ام کرد که بس که گفت،پاشو بریم دکتر!گفتم عزیزم الان دکتر سرم میزنه و دو ساعت باید اونجا باشیم و بچه زابرا میشه.بعدشم،سر دردای من وقتی اینقدر شدید میشه،دیگه هیچ کاریش نمیشه کرد،باید خودش بگذره و بره!

خلاصه ساعت چهار و نیم دیگه همونجوری نشستنی روتخت،خوابم برد.یه ساعت بعد شوهری صدام کرد که درست بخواب،گردنت درد میگیره.لعد پرسید،خوب شدی؟گفتم،نمیدونم،ولی خوابم میاد.گفت،من چیکار کنم؟برم شرکت یانه؟میاد مامانت امروز؟گفتم نمیدونم،گفت اگه بخوام بیام،هفت،هفت و نیم میرسم.گفت،من که نمیتونم تا اون موقع صبر کنم.گفتم خودت میدونی و بیهوش شدم.از صدای تلویزیون بیدارمشدم،ساعتو نگاه کردم دیدم هشته.شوهری نرفته بود،مامانمم نیومده بود!لااقل دیشب نگفت نمیام که این پسره هم از کارش نیفته.با اینکه بهش گفته بودم،اگه میخوای بیای،شوهری میخواد مرخصی بگیره تا ببریمت دکتر!!!حالا اگه بهش بگمم میگه،حالا همیشه واسه خودش مرخصی میگیره و نمیره سرکار،یه بار واسه من گرفته،منت میذارید!بعدشم میگه،اصلٲ از کجا معلوم واسه من گرفته باشه،حتمٱ خودش کار داشت!!!اینایی که میگم،چون تو موارد مشابه پیش اومده،اینجور دقیق میتونم حرفاشو حدس بزنم.اینه که الکی خودمو سبک نمیکنم و گله نمیکنم.

دیگه ساعت نه بیدار شدم و نتونستم بخوابم.شوهری هم پاشد و گفت،خوب شدی؟گفتم،آره،ولی انگار یه سر دردای ریزی هنوز دارم.دیگه پاشدیم و صبحونه حاضر کردم و خودمم یه؛فنجون قهوه خوردم،که حالمو بهتر کرد!

دیگه نشسته بودیم،شوهری گفت زنگ بزن ببین خواهرت چطوره؟زنگ زدم به گوشیش،مامانم جواب داد.گفت خوابیده،ولی حالش بهتره.گفت منم دیدم اینجوریه گفتم یه روز بیشتر بمونم،حالا احتمالٲ فردا میام.گفتم باشه.بازم اگه حالش خوب نیست،بمون پیشش.شوهری هم به هوای تو مرخصی گرفته بود که ببریمت دکتر.اونم ازین گوشش شنید،ازون یکی در کرد و گفت،ساشا چطوره؟خوب شد؟!!!!

دیگه خداحافظی کردیم و قطع کردم.شوهری رفت بیرون کاری داشت.منم دیدم انگار حالم باز خوب نیست و همونجوری که گفته بودم،من و ساشا مریضیامون بعدازظهر به بعد شدید میشه و معمولٲ صبحها خوبیم!!!گفتم تا دوباره حالم بد نشده،خونه رو تمیز کنم که فردا مامانم میاد.یه گردگیری درس و حسابی کردم و سرامیکها رو طی کشیدم و ناهارم لوبیاپلو درس کردم.دیدم حبوبات پخته دارم،یه قابلمه کوچیکم آش رشته درس کردم و دیگه ظهر که شد،افتادم.یعنی تمام بند بند استخونام درد میکنه!با یه بدبختی لباس خودمو ساشا رو پوشوندم و بردمش مدرسه و اومدم خونه.یعنی انگار یه تریلی هجده چرخ از روم رد شده!حس میکنم همه استخونام شکسته.درد خیلی بدیه!

دیگه افتاده بودم رو مبل که شوهری اومد و شرح مریضیمو دادم و اونم جوری نگام میکرد، که انگار یه ساعت بیشتر زنده نیستم!!!بعدم گفت،حالا چیکار باید بکنیم!گفتم احتمالٲ از مریضی ساشا گرفتم!گفت،پس بریم دکتر دیگه.گفتم،به خدا اصلٲ جون ندارم.اگه تا شب خوب نشدم،میریم دکتر.بعد یه نگاهی به دور و بر خونه انداخت و گفت،حالا با این حالت مجبور بودیاینجاها رو تمیز کنی؟گفتم اون موقع خوب بودم،بعدش زیاد شد!!!گفت،پس لااقل برو حموم یه دوش آب گرم بگیر.منم باید ناهار بخورم و برم.کارم تموم نشده!دیگه رفتم حموم و آب گرمو باز کردم و بخار توش زیاد شد.گفتم اینجوری شاید ویروسها از بدنم برن بیرون.شوهری در زد و گفت،من باید برم.گفتم،صبر کن من بیام بیرون بعدٲ برو.دیگه اومدم بیرون و شوهری رفت.ناهارشو خورده بود و ظرفا رم گذاشته بود تو ظرفشویی،

لباس پوشیدمو موهامو روغن زدم.این دوستم یه روغنی واسه موهام از هند آورده که عااالیه!یعنی یه لطافتی میدهبه موها که آدم حال میکنه!اصلنم چرب نمیکنه.زود خشک میشه.یه بوی خوبی هم داره که ملایمه و اصلٱ باعث سردردم نمیشه!

تاقسمت بالا رو نوشته بودم که در خونه مون رو زدن.باز کردم،دیدم همسایه مونه که پسرش هم کلاس ساشاست!گفت خونه اید؟نمیری دنبال ساشا؟ساعتو دیدم،دیم ای واااااای یه ربع به پنجه!نمیدونم تشکر کردم یا؛نه،تند تند لباسمو پوشیدم و دویدم طرف مدرسه!

من همون مادر مسۈلیت پذیر و پیگیرما.....

یعنی امکان نداره یکی ازم تعریف کنه و یه حالی بهم بده،یا خودم از خودم تعریف کنم،اونوقت سریع پشتش،ضدحال نخورم و ضایع نشم!!!

دیگه رسیدم و دیدم اون خانمه که خدمه هستش گویا و کارای بچه ها رو میکنه و خیلیم مهربونه و من دوسش دارم،با معلم کلاسشون تو سالن نشستن و ساشا هم پیششونه.تا منو دید،دوید طرفم و گفت،آخ جون مامانم اومد!دیگه رفتم تو و عذرخواهی کردم و گفتم،انگار ساعت اتاق خواب مونده بود و من متوجه گذر زمان نشدم!!!!دروغ که شاخ و دم نداره!اونوقت ادعای راستگوییمم میشه!

خب چیکار کنم،نمیتونستم بگم بدنم درد میکرد و رو مبل ولو شده بودم و داشتم تو وبلاگم پست میذاشتم!!!والله....

البته اونام گفتن،خب پیش میاد دیگه!مام تعجب کردیم که شما که همیشه زود میومدید،چطور دیر کردید.دیگه عذرخواهی و تشکر کردم و اومدیم خونه.الانم دیگه برم به پسرم برسم و بهش عصرونه بدم تا غر غراش شروع نشده!بدتر از باباش و البته مامانش مثل پیرزنا غر میزنه!

مواظب خودتون باشید.

دوستتون دارم و به همراهیتون افتخار میکنم.

بوووووووس.....بای

پی نوشت؛سارا،یه خبری از خودت بهم بده دختر.یه پیغامی،ایمیلی،پی امی،هرچی.....فقط یه خبری بده،نگرانتم.