روزهای بیمارستانی و خاله شدن!!!

سلااااام به همه شما مهربونایی که اینجا رو میخونید.

خوبید؟الهی که خوب باشید!

خب از سه شنبه بگم.صبح شوهری نرفت سرکار،چون قرار بود غروب بعداز کلاس ساشا بریم خونه خواهرم.

صبحونه؛خوردیم و رفتیم بیرون.دوسال پیش حلقه شوهری تو خونه مادرشوهرم گم شد!عادت داشت هروقت از بیرون میاد،حلقه و انگشتر و ساعتشو درمیاورد و همیشه مامانم بهش میگفت آخر اینا رو گم میکنی!

اون روزم درشون آورده بود و گذاشته بود رو اپن خونه مادرشوهرم و بعده ناهار تو اتاق خوابیدیم.عید بود و میومدن عیددیدنی خونه شون.غروب که پاشدیم،دیدیم ساعت و انگشتر نقره اش افتادن کف آشپزخونه و حلقه اش نیست.کل خونه رو گشتیم ولی پیداش نکردیم .البته افتاد گردن ساشا که حتمٱ انداختتشون و اونم رفته زیر کابینتها،ولی وقتی چندماه گذشت و مادرشوهرم همه جاروگشت و پیداش نکرد،حدس همه این بود که کسی برش داشته!!!بگذریم.....

شوهری ناراحت بود که حلقه اش گم شده و راستش چون عید بود و ما معمولٱ آخرای عید دیگه دستمون خالی میشه،نمیشد براش بدیم لنگه اش رو بسازن.این بود که حلقه ام رو فروختمو دوتا رینگ نازک گرفتیم و بقیه پولشم خرج کردیم!!!!

سه شنبه که رفتیم بیرون دور بزنیم،از جلوی یه طلافروشی رد میشدیم که شوهری گفت،حلقه هاش خوشگلن،نه؟گفتم آره خوشگلن.گفت بیا بریم تو دستمون کنیم ببینیم چه جوریه!گفتم،وااااا،چرا؟خلاصه خودش رفت تو و منم دنبالش و چندتا؛ست حلقه رو دستمون کردیم و دوتاش خوشگلتر بودن که شوهری از یکیش بیشتر خوشش اومد و گفت بیا اینو بخریم!چشام گرد شد و گفتم،الان؟؟؟؟تا بیام چیزی بگم،به آقای طلافروش گفتش همینارو میخوایم!!!خنده ام گرفته بود.خودشم همینطور!البته زیاد سنگین نبودن و طلام ارزونه الان.دوتاش شد،یک و پونصد.ولی دوسش دارم،خوشگله.

دیگه اومدیم بیرون و شوهری رو نگاه میکردم،خنده ام میگرفت!گفتم تو دیوونه ای،آخه چرا یهویی؟گفت،نمیدونم،یهو حلقه هاشو دیدم،گفتم بگیریم!

حالا هی میگفت،آهای دختر خوشگله،باهام ازدواج میکنی؟!گفتم اینجوری،نه.باید زانو بزنی و تقاضای ازدواج کنی!!!خلاصه کلی لوس بازی درآوردیم و رفتیم دور زدیم.

نمیدونم تو پست قبل گفتم که شوهری شب قبل که از سر کار برمیگشت واسه؛ساشا بدمینتون خرید یانه؟به هرحال رفتیم پارک و یه کم به ساشا بدمینتون یاد داد و بازی کردیم.البته یه کم باد داشت و نمیشد درست بازی کرد،وگرنه ما که بازیمون حرف نداشت!!!!

بعدشم رفتیم پیتزا خرون و برگشتیم خونه و ساشا رو بردم مدرسه.شوهری هم گفت ماشین چرخش صدا میده،رفت تعمیرگاه نشونش بده.یادم اومد تو کیف ساشا تغذیه نذاشتم.زنگ زدم به شوهری و گفتم براش بخره و ببره.تغذیه امروزشون،کیک و آب میوه و موز بود.ناهار ماکارونی درس کردم و شوهری اومد،خوردیم و خوبید.غروب رفتم از مدرسه آوردمش و شوهری هم بیدار شد عصرونه خوردیم و ساشا رو حاضر کردم که شوهری ببرتش کلاس زبان که منشی آموزشگاه زنگ زد که معلمشون الان زنگ زده که یه مشکلی پیش اومده و نمیتونه بیاد امروز و کلی هم عذرخواهی کرد.

شوهری گفت پس شما حاضر شید،منم میرم بیرون و زود میام که بریم.

آها اینو نگفتم که صبح ساعت نه بابام زنگ زد و گفت که نی نی مون دنیا اومده!!!زن داداشمم عکسشو تو تلگرام برام فرستاد و خیلی جیگر بود!

دیگه حاضر شدیم و شوهری اومد و رفتیم.ترافیک روون بود و زود رسیدیم.مامان و بابام و زن داداشم بودن و یه کم بعد شوهرخواهرمم ازبیمارستان اومد و گفتش که احتمالٱ فرداشبم نگهش میدارن!

دیگه شام خوردیم و حرف زدیم و لالا....

چهارشنبه صبح با ساشا و بابام رفتیم بیمارستان.شوهرخواهرمم صبح زود رفته بود ثبت احوال واسه شناسنامه و گفت ازون ورم میام بیمارستان.

تو راه گل خریدم و خواستم شیرینی بخرم که قنادی ندیدیم تو راهمون و بابام گفت وقتی مرخص شد،میخریم.بیمارستان توس بود.بیمارستانشو قبلٱ رفته بودم.خیلی بیمارستان خوبیه و کادر خوبیم دارن و رسیدگیشون خوبه.البته خب هزینه اش زیاده.ما که رسیدیم،شوهرخواهرمو خواهرشوهر خواهرمو جاری خواهرمم با ما رسیدن و نگهبانه هم گیر داده بود و نمیذاشت باهم بریم و میگفت یکی یکی برید.خلاصه رفتم بالا و دیدمشون.خواهرم خداروشکر خوب بود و راه میتونست بره.اووووووف جوجه اش هم که یه جیگری بود که نگووووو

خیلی کوچولوئه!بهتون توصیه میکنم حتمٱخواهراتونو وادار کنید نی نی بیارن،چون خاله شدن فوق العاده است!!!!

دیگه هی مجبور بودیم جاهامونو عوض کنیم.ساشا رو هم که اصلٲ نمیذاشتن بره بالا.طفلی بچه ام،دسته گلو دستش گرفته بود و میگفت خودم باید بدم به پسرخاله ام!!!!دیگه بابام با نگهبانه صحبت کرد و اونم اجازه داد در حد پنج دقیقه بره بالا و رفت دیدشونو باورش نمیشد اینقدر کوچیک باشه بچه!!!اولش که قفل کرده بود و هیچی نمیگفت!حتی با خاله اش هم حرف نمیزد.بعد که کم کم یخش وا شد شروع کرد به حرف زدن با بچه!!!

خلاصه چهارشنبه کلٱ به بیمارستان گذشت.دیگه شب اومدیم خونه و دوست خواهرم پیشش موند.شوهری هم غروب از سرکار اومده بود خونه خواهرم.

پنجشنبه صبح شوهری رفت سرکار و بازم من و بابام رفتیم بیمارستان و تا ترخیصش کنن و بیایم خونه ساعت چهار شد!!!!!دیگه وقتی رسیدیم،من هلاک بودم و سر دردم داشت میکشدم.چندبار گلاب به روتون بالا آوردم و چندتا قرصم خوردم.غروب شوهری اومد.داداش بزرگه و وسطیه هم اومدن.

دیگه شب یه کم حالم بهتر شد و نشستیم باهم به،حرف زدن و بازی با نی نی و بازار عکسم که داغ بود.خانواده شوهرخواهرمم بودن و شامو شوهرخواهم از بیرون گرفته بود.دیگه بعدازشام اونا رفتن.

شوهری خسته بود یا هرچی بود همه اش تو خودش بود!کلٱ اینجوریه،وقتی همه چی خوبه یکی باید باشه که گند بزنه به حالم!!!!!یه بحث ریزی هم داشتیم که کشش ندادیم!

جمعه هم شوهری همچنان تو اون غار کوفتی اش بود!یعنی یا تو گوشیش بود،یا تو تلویزیون.حرفم نمیزد و هرکیم باهاش حرف میزد با یک کلمه جواب میداد!!!مرده شور این غار تنهایی مردها رو ببرن که دم به ساعت میرن میچپن اون تو!!!!

دیگه قبل از ظهر صداش کردم تو اتاق و درو بستم و گفتم این چه رفتاریه؟گفت چه رفتاری؟!گفتم اونجوری بغ کردی و نشستی و با هیچکی هم حرف نمیزنی!گفت،خب من خسته ام،سرما هم خوردم!بعدشم کاری به کسی ندارم.به کسی بی احترامی نمیکنم!گفتم اینکه دو روزه یه گوشه مبل کز کردی و اخمات تو همه و با هیچکی هم حرف نمیزنی،بی احترامی نیست؟اگه قرار بود اینجوری باشی،خب میگفتی اصلٲ نمیومدیم!طبق معمول گفتش که تو توهم داری و من رفتارم طبیعیه و اینا تصورات توئه و ازین حرفها.....

دیگه چیزی نگفتم و از اتاق رفتم بیرون.شوهری هم اومد پیش بقیه و تازه شروع کرد به حرف زدن و خندیدن!!!!واقعٲ که!!!

ناهار خوردیم و بازم عکس بازی کردیم و خوابالوها خوابیدن.داداش کوچیکه هم تماس تصویری گرفت و همه کلی حرف زدیم و خندیدیم.قرار بود دوستای خواهرم و شوهرش بیان خونه شون،واسه همین دیگه ساعت چهار همه حرکت کردیم.بابام چون کار داشت،صبح رفته بود.داداشا و زن داداشمم باهم رفتن.من و شوهری و ساشا هم اومدیم طرف خونه.مامانمم که موند اونجا.

تو راه شوهری خیلی حرف میزد و میخواست دلمو به دست بیاره ولی من باهاش سرسنگین بودم!اون موقع که باید بخنده و حرف بزنه،بغ میکنه و ساکت میشه،اونوقت حالا.....

من معمولٱ حرفهای دلمو میزنم همیشه.اینبارم بهش گفتم که این کار همیشگی توئه که تو جمع خانوادگی ما خودتو کنار میکشی و با منم سرد برخورد میکنی!گفت همه اش تصورات توئه.اگه از یکی از اعضای خانواده ات سۈال کنی،میفهمی که داری اشتباه میکنی!

خلاصه اومدیم و ساشا هم تو راه خوابید.شوهری گفت اول بریم خرید کنیم و بعد بریم خونه.گفتم آخه قبل از اینکه بریم خونه خواهرم خرید کردیم،دیگه چیزی لازم نداریم.گفت اشکال نداره خرید کردن حال میده!!!تو این مورد تفاهم داریم فقط!!!

رفتیم فروشگاه و چرخو برداشتیم و کلی خوراکی خریدیم.

آها اینو هم یادم رفت بگم،پنجشنبه از غروبی ساشا تب کرد و هرچی استامینوفن میدادم بهش تبش پایین نمیومد،دیگه نصفه شب با شوهری و داداش وسطیه و شوهرخواهرم بردیمش بیمارستان و دکتر معاینه اش کرد و گفت ویروسه.گفت تب و بدن درد و بی حال داره تا چند روز.واسش تا دوشنبه هم گواهی نوشت و گفت مدرسه نره.

جمعه هم دیگه خریدامونو که کردی دیدم ساشا باز بی حال شده!نمیدونم چرا من و ساشا همیشه مریضیامون از غروب به بعد شدید میشه!

دیگه اومدیم خونه و خریدا رو جابه جا کردیم و من پریدم تو حموم و حالم سرجاش اومد.بعدم دوتا نسکافه درس کردم و با شیرینی خوردیم.واسه ساشا هم دمنوش درس کردم که با بدبختی خوردش.

واسه شام،چون ساشا سوپ دوس نداره،عدسی گذاشتم ولی به اونم لب نزد.البته دکترم گفته بود که از اشتها میفته.واسه همین گفت،میلش به هرچی کشید،بذارید بخوره و سخت نگیرید تا حداقل گرسنه نمونه!

دیگه اون شب چیزی نخورد.شوهری هم رفت حموم و گفت فکر کنم ساشا رو نبرم حموم بهتر باشه،چون شبه شاید سرما بخوره.گفتم آره نبرش.دیگه ساشا زود خوابید و مام شام خوردیم و فیلم دیدیم و حرف زدیم و لالا....

امروز صبح خیلی خوابم میومد،آخه؛ساشا دیشب چندبار بیدار شد و بی قرار بود.یکی دوبارم که تب کرد و دارو دادم بهش.خلاصه اصلٲ نتونستم بخوابم.صبحم که جناب ساشا ساعت هفت بیدار شد و چون شامم نخورده بود،دلم نیومد بخوابم و پاشدم بهش صبحونه دادم و با زحمت راضیش کردم یکم بخور اکالیپتوس بده.

مامانم زنگ زد که احتمالٱ دوشنبه میام خونه تون که پنجشنبه برم خونه.گفتم مگه نمیخواستی تا ده روزگی بچه بمونی اونجا؟گفتش چرا،ولی خواهرت حالش خوبه خداروشکر و بابات اینام تنهان و نمیخوام دیگه بیشتر ازین بمونم.گفتم اگه واسه مراعات من میکنی،من ناراحت نمیشم.چند روز بیشتر بمون اونجا و بعدشم برو شمال.سری بعد که اومدی بیا پیش من.گفتش،نه خودم دوس دارم چند روز پیش شما باشم و ساشا رو ببرم مدرسه.گفتم باشه،بذار ببینم شوهری چه جوری میتونه بیاد دنبالت،بهت خبر میدم.

ناهار درس کردم و ساشا هم مشقاشو نوشت و ناهارشو دادم و خوابید.غروب موقع تعطیلی مدرسه میرم با معلمش صحبت میکنم و تکلیفهای این یکی دو روزی که نمیره رو میگیرم و مشقاشم نشونش میدم.

خب دیگه برم ناهار بخورم و برم مدرسه.

یه چیز خوبی که تو این یکی دوتا پست آخرم بودش،اینه که چندتا از دوستای خاموشم،لطف کردن و روشن شدن.واقعٲ آمار وبلاگ برام مهم نیست ولی کامنتها بهم حس خیلی خوبی میده!اینکه یه؛سری آدم با خلق و خوهای متفاوت و زندگیهای مختلف بیان و نوشتههای آدمو بخونن و نظرشون رو بگن،تجربه خوب و حس خوبیه!ازتون به خاطر همه لطفها و محبتهاتون و اینکه تنهام نمیذارید متشکرم.اینکه موقع ناراحتی باهام همدردی میکنید و منم محرم میدونید و تجربه های مشابهتون رو باهام درمیون میذارید،برام یه دنیا می ارزه.خیلی خیلی زیاد دوستتون دارم.

برای همه تون ساعتها و روزهای خوب و شادی رو آرزو میکنم.یه موضوع دیگه هم بودش که میخواستم باهاتون درمیون بذارم و ازتون مشورت بگیرم،ولی دیگه چون پستم طولانی شد،میذارمش واسه بعد.

مواظب خودتون و دلای مهربونتون باشید.

همیشه همینجوری خوب و مهربون و با محبت باقی بمونید.نه فقط واسه من،واسه همه آدمای دور و برتون....

به بزرگی و بخشش و مهربونی خدای بزرگ میسپرمتون.

فعلٱ بای