خستگیها و اشکهای مادر....

سلام به روی ماهتون به چشمون سیاهتون!!!!

خوبید؟امیدوارم آخر هفته خوبی رو در حال سپری کردن باشید.

خب این هفته رو بیشترش رو به مریضی گذروندم متٲسفانه!ولی در کل هفته بدی نبود.

چهارشنبه یه کم بهتر بودم.ولی از ترسم زیاد غذا نمیخوردم.رژیم اجباری بودم!

پنجشنبه واسه من روز بدو بدو هستش.شب قبلشم دیر خوابیده بودیم و صبح سخت بیدار شدم.ساشا رو هم بیدار کردم و صبحونه نخورد.بردمش کلاس زبان و خودم برگشتم خونه.لباس چرکها رو ریختم تو لباسشویی و یه گردگیری هم کردم که در جریان همین گردگیری،دستم رو هم بریدم.پشت در ورودیمون رو به بیرون،یعنی راه پله،به همه درها یه میخ زدن و یه حلقه گل آویزون کردن و من از اونجایی که از یک شکل بودن همه بدم میاد،گل در خودمون رو عوض کردم و یه حلقه خوشگلتر زدم.اون روز حلقه رو برداشتم تا در رو دستمال بکشم که یهو دستم کشیده شد به میخ و گوشت دستمو پاره کرد!!!!

طولش زیاد نبود البته،ولی عمیق بود!!قلبم یه لحظه وایساد و جیغ کشیدم!زود درو بستم و همونجا جلوی در نشستم.لعنتی،اینقدرم خون میومد که نگو.اشکامم همینجوری میومد.با مکافات بلند شدم و رفتم یه لیوان آب خوردم و دیدم سرم گیج میره یه خرما خوردم

و باز نشستم به گریه کردن!!!!!

خلاصه دیدم با نشستن کاری درس نمیشه،پاشدم بتادین برداشتم و رفتم تو دسشویی و ضدعفونیش کردم و بشتمش.حالا درسته که من کلٲ خیلی نازک نارنجی ام و اشکمم دم مشکمه،ولی خداییش خیلی درد داشت!

دیگه فکر کنم مریضیهای این هفته ام تموم شده باشه!

رفتم دنبال ساشا و آوردمش خونه و صبحونه خورد و گفتم دیرتر بریم که با تاکسی بریم باشگاه،ولی ساشا میگفت،حتمٲ پیاده،بریم!!راه افتادیم و منم دستم خیلی درد میکرد.هوا خوب بود.رسیدیم و دیدیم منشی باشگاه میگه،کلاساش ژیمناستیک امروز برگزار نمیشه!!!گفتم ،یعنی چی؟خب چرا خبر ندادید؟گفت ،من به همه زنگ زدم و اسم شما آخر لیست بود و دیگه شارژم تموم شد و نتونستم زنگ بزنم!دیگه داشتم از عصبانیت میترکیدم.با اون دردم و خستگی و سرما،بچه رو برداشته بودم آورده بودم،اونوقت دختره میگه،شارژم تموم شد،نتونستم خبر بدم.بعدش پنج شیش تا از بچه های دیگه هم با مادراشون رسیدن و انگار شارژ خانم منشی به اونام نرسیده بود!!!این منشیه یه ماهه که اومده و چندبار ازین اتفاقها افتاده.دیگه باعصبانیت اومدم بیرون.صاحب و مسۈل باشگاه،دوستمه.بهش زنگ زدم و گله کردم و گفتم من دیگه ساشا رو نمیارم!اونم کلی معذرت خواهی کرد و گفت به خدا این دختره،خودمم دیوونه کرده.روزی نیست که یه گندی نزنه!گفت،من از سه شنبه بهش گفتم زنگ بزن به همه اطلاع بده.دیگه قطع کردم و تند تند رفتیم سمت خونه.نزدیک خونه بودیم که خانم منشی زنگ زد بهم و معذرت خواهی کرد و گفت اشتباه از من بوده و اسمها رو قاطی کردم و یادم نبود به کی زنگ زدم و به کی نزدم!کلی هم اصرار کرد که حتمٲ جلسه بعد،ساشا رو بیارید و اگه نیاریدش من اخراج میشم!!!گفتم باشه میارمش.من دلم نمیخواد شما اخراج بشید،ولی آدم جایی که کار میکنه باید کاری که بهش محول میشه رو درس انجام بده.

دیگه رسیدیم خونه و من اعصابم همچنان خورد بود.

ناهار درس کردم و خوردیم و ساشا خوابید.چون قرار بود غروب شوهری زود بیاد و بریم جواب آزمایشو بگیریم و به دکتر نشون بدیم،واسه شام سوپ درس کردم.البته حبوبات و سبزی و مرغ ریش ریش شده هم ریختم که شوهری لااقل موقع خوردنش کمتر غر بزنه.آخه میگه اگه قراره آدم مثل مریضها،سوپ بخوره،لااقل سوپش پر مخلفات و پدر مادر دار باشه!!!

سوپم آماده شد و زیرشو خاموش کردم و ساعت چهار بود،چایی گذاشتم.ساشا بیدار شد.شوهری زنگ زد که من نزدیک خونه ام،بیاید پایین.گفتم،بیا بالا چای و عصرونه بخور،بعدٲ بریم.گفت،نه.بیا بریم و زودتر برگردیم.

دیگه رفتیم و جوابو گرفتیم و بردیم پیش دکتر و گفتش معده دردت عصبیه و اسید معده ات زیاد ترشح میشه و ازین حرفها.یه سری دارو هم نوشت و سونو هم نوشت تا مطمین بشه.

اومدیم بیرون و شوهری گفتش شام بریم پیتزا بخوریم.گفتم،من سوپ درس کردم.گفت،پس حتمٲ بریم بیرون شام بخوریم!!!!

ساعت تازه هفت بود و گفتم خب الان که زوده.بریم خونه،شب بریم رستوران.ساشا گفتش پیتزا نه،بریم کباب بخوریم. و اومدیم خونه و شوهری جایی کار داشت،رفت و گفت شب میام.یه کبابی نزدیکمون هست که هم فضاش خیلی قشنگ و سنتیه هم کباباش میگن خیلی عالیه.هردفعه خواستیم بریم اونجا،نشده بود.گفتیم امشب که ساشا میگه کباب بخوریم،بهترین فرصته بریم اونجا.

خلاصه اومدیم خونه و دیگه آماده شدیم و ساعت نه و نیم شوهری اومد دنبالمون و جناب ساشا،هی میگفت،تو رو خدا نریم کبابی،بریم پیتزا بخوریم!!ای بابا.....

ولی؛خب چون انتخاب شام امشبو گذاشته بودیم به عهده ساشا،گفتیم بریم فست فودی!!!

یه رستوران خوشگلی هستش که غذا و فست فود و بستنی داره و ما زیاد میریم اونجا.رفتیم و چون شب جمعه؛هم بود،خیلی شلوغ بود.پیتزا ایتالیایی خوردیم و جاتون؛خالی؛خیلی خوب بود.سه نفری دوتا پیتزا میخوریم همیشه.

دوست شوهری بهش زنگ زد که اگه میتونی بیا پیشم.این دوستش تهران؛نیستش و اومده بود خونه باباش و میخواست حالا که اینجاست شوهری رو هم ببینه.ناراحت شدم و گفتم نرو،گفت نیم ساعته برمیگردم.

دیگه ما اومدیم خونه و یه کم بعد ساشا؛خوابید و شوهری هم اومدنش یه ساعت طول کشید.یعنی چی آخه؟؟؟؟آخه آدم زن وبچه اش رو خونه تنها میذاره و میره پیش دوستش؟!دیگه باهاش سرسنگین بودم و هرچی شوخی میکرد،نمیخندیدم.بعدشم خوابیدیم.

صبح ساعت هشت بیدار شدم و صبحونه رو حاضر کردم و شوهری و ساشا هم بیدار شدن و صبحونه خوردیم و حاضرشدیم و اومدیم سمت خونه خواهرم.تو راه شوهری برام یه شاخه رز سفید خرید که،خیلی خوشگل بود.عکسشو براتون میذارم اگه بشه.از کارش خوشم اومد و باهاش مهربونتر شدم !!!

دیگه اومدیم خونه خواهرم و بگذریم از اینکه ساشا گریه میکرد که چرا واسه من گل نخریدی و باباشم میگفت،گل مخصوص خانمهاست و توام وقتی بزرگ شدی باید واسه مامانت گل بخری!!!دیگه،کلی وعده و وعید دادیم بهش تا از خیر گل گذشت!

رسیدیم خونه خواهرم و مامانم کلی ازدیدنمون و مخصوصٲ از دیدن ساشا خوشحال شد.نشستیم به حرف زدن و خوراکی خوردن و قسمت دوم شهرزادم دیدیم و واسه ناهارم مامانم خورشت کرفس درس کرده بود با مرغ سوخاری.

بعده ناهار شوهری و خواهرم و شوهری خوابیدن و ساشا رو هم مامانم خوابوند و من و مامانمم نشستیم میوه خوردیم و حرف زدیم.

خواهرم دیگه این روزای آخر خیلی اذیت میشه و میگفت چند روزه نخوابیده و تمام صورتش باد کرده بود.بیچاره مدام راه میرفت و یه چیزم که میخورد،بالا میاورد.ایشالله به سلامتی زایمان کنه و راحت بشه.

غروب شوهری و شوهرخواهرم رفتن بیرون.مامانمم واسه شام دلمه درس کرد با سوپ خامه.قبل از شام یه ساعت نشستیم دبرنا بازی کردیم که همه اش من و شوهری میبردیم!!!

قسمت سوم شهرزادم بعدازشام گذاشتیم دیدیم و بعدشم دیگه خداحافظی کردیم و پیش به سوی خونه.تو ماشین با؛شوهری یه بحث کوچیک سر یه موضوع مسخره داشتیم که همه اش هم تقصیر شوهری بود.خودشم فهمید.وقتی رسیدیم خونه بغلم کرد و بوسم کرد تا از دلم در بیاره.نشستیم انار خوردیم و ساشا هم مشقاشو نوشت و بعدم لالا...

شنبه ها روز بدو بدو کردن منه!باید خریدهای هفتگیم رو بذارم یه روز دیگه.ولی چون این شنبه بازاره تره بار خیلی تازه و خوبی داره،واسه همین ازونجا میخرم.دیگه صبح ساعت هشت بیدار شدم و یه کم به هم ریختگیهای دیشب رو جمع و جور کردم و ساشا گفت بیسکوییت میخوام.بهش بیسکوییت و شیر دادم و خودم رفتم بازار،تند تند خریدامو کردم و دیگه چون دستم سنگین بود،خریدای سوپری رو گفتم بعدازظهر میرم فروشگاه میخرم.

اومدم خونه و خریدها رو جابه جا کردم و دیدم ساشا مشقهای امروزشو ننوشته.دفترشو گذاشتم پیشش و گفتم بشین بنویس،چون باید بریم کلاس زبان.اونم نشست به نوشتن،ولی چشمش به تی وی بود.خسته بودم،خونه خیلی به هم ریخته بود،تازه یادم افتاد لباسای ساشا رو هم اتو نکردم و ناهارم باید درس کنم.تازه یازده و نیمم باید ببرمش کلاس زبان.اعصابم خورد شد،رفتم پیش ساشا ببینم مشقشو نوشته یا نه.دیدم همه رو درهم برهم و کثیف نوشته!اشتباههاشو پاک کردم و گفتم بنویس.شاید چهار بار بیشتر،پاک کردم و بازم خراب مینوشت!دیگه اعصابم خورد شد و سرش داد زدم و با پشت دست زدم تو صورتشو گفتم دیگه نمیفرستمت مدرسه !!!!بعدم پاشدم اومدم تو اتاق و نشستم به اتو کردن لباساش.حالم از خودم به هم میخورد به خاطر رفتار زشتم.ساشا اومد تو اتاق و یواشکی بوسم کرد و گفت،دوستت دارم مامان جون.ببخشید ناراحتت کردم!!دیگه بغضم ترکید و همینجوری هق هق گریه میکردم!پسرم خیلی ناراحت شده بود و مثل مردها،یواشکی پشتم قایم میشد و اشکاشو پاک میکرد و باز میومد و بغلم میکرد!میگفت،چرا گریه میکنی؟گفتم،من مامان خوبی نیستم.اونوقت پسر پنج ساله من صورتمو بغل کرده بود و هی بوسم میکرد و خوبیهای منو میگفت!!!میگفت،تو همیشه برام این کارو میکنی،اون کارو میکنی....

خلاصه من شده بودم یه مامان پنج ساله و اونم یه بچه سی ساله!!!

بغلش کردم و براش گفتم که خسته بودم و دستمم درد میکرد و بهش گفتم،حتی وقتایی که کار بدی میکنی و من دعوات میکنم،بازم بیشتر از همه دنیا دوستت دارم و اونم گفت،میدونم!

خلاصه اینقدر گریه کردم که الانم هنوز چشمام میسوزه.کاش میشد یه کم از بچه ها یاد بگیریم.اینجور بی توقع محبت کردنو.اینقدر ساده بودن و بی کینه بودن رو.بچه ها علیرغم اینکه فکر میکنیم،بچه هستن و خیلی چیزها رو نمیفهمن ولی کاملٱ نسبت به اتفاقهای اطرافشون آگاهن.وقتی ساشا داشت یکی یکی کارایی که براش کردم رو میگفت،تا به قول خودش بگه که من یه مامان جون،آدم خوبی هستم!!!من تازه فهمیدم،پسرک من با چشمای کوچیک و دل بزرگ و فکر بازش همه چیزو میبینه.حتی چیزای کوچیکی که گاهی ما بزرگترها هم نمیبینیم.

خیلی عصبی شدم....خیلی خسته ام.گاهی حس میکنم خیلی فشار رومه!حس میکنم کمرم داره زیر اینهمه فشار میشکنه و من دلم میخواد واسه چند لحظه هم که شده،همه این بارها رو زمین بذارم و کمرم رو صاف کنم و چندتا نفس عمیق بکشم.....

مسۈلیت بچه داری و تربیت بچه خیلی سنگینه و متٲسفانه به خاطر مشغله شوهری و اینکه واقعٲ فرصتش رو نداره،همه اش تمام و کمال رو دوش منه!تازه اگه؛جایی از کار اشکال داشته باشه،مثلٲ تو درساش یا کلاساش یا حتی مریض بشه،اولین نفری که شاکی میشه و سرزنشم میکنه،همین شوهریه.

خریدای خونه،مدیریت مالی خونه،پرداخت به موقع قسطها و شهریه های ساشا،بیمه عمر و مسکن،اعتبار زدن دفترچه ها،اینا رو اضافه کنید به کل کارای ساشا و بردن و آوردن به کلاساش و سر و کله زدن با مربی باشگاه و معلم زبان و مدیر و ناظم مدرسه و خود ساشا و روزی چند ساعت زبان و درسهاشو حرکات ورزشیشو باهاش تمرین کردن....خب کارهای روتین خونه هم که هست دیگه!حالا اگه من نود و نه درصد این کارا رو به موقع و درست انجام بدم و یک درصدش رو نرسم،مثلٲ یه روز گردگیری نکنم یا مثلٲ پرداخت بیمه عمر ساشا دو روز عقب بیفته،سرزنشها و سرکوفت شوهری میکشدم!بعد که بهش اعتراض میکنم،میگه من چون دوستت دارم این ایراداتت رو میگم که درستشون کنی!!!و من حاضرم روزی چندبرابر خسته بشم،تا چندساعت موعظه ها و سخنرانیهای شوهری رو در مورد تربیت بچه و خونه داری گوش نکنم!

من میدونم تو این مورد که همه کارها و مسۊلیتها رو دوش منه،شوهری مقصر نیست و این مملکت لعنتی خراب شده که چهارتا آدم دلسوز توش مسۈل نیستن،باعثش هستن که یه مرد واسه اینکه بتونه؛خرج خانواده اش رو بده و محتاج کسی نباشه،باید از پنج صبح تا ده شب بیرون از خونه باشه!

من تمام دوران بارداریمو ویزیتهامو آزمایشها و سونو ها رو خودم رفتم و هیچ بارشو شوهری باهام نبود.تمام واکسنهاشو خودم تنهایی میبردمش میزد و تمام روزهای نوزادیش که مریض میشد رو منه بیچاره با بدبختی،تنهایی میبردمش دکتر و تازه شب شوهری اولین طلبکار و شاکی هم بود که اگه نوزاد سه ماهه مریض میشه،از کوتاهی توئه!

هنوزم همینجوره و روزی نیست که من مثل هر زن خونه داری،فقط کارم رسیدگی به خونه و پخت و پز باشه.هر روز تو یکی ازین ادارات کوفتی و بانکها کار دارم و روزی حداقل شیش هفت بار میرم بیرون و میام!

شاید به نظرتون حرفهام فقط بهونه گیری و کار مهمی نمیکنم و وظیفمه!آره وظیفمه،ولی خسته ام.....

امروز که خستگیهام باعث شد سیلی بزنم به پسرم،از خودم بدم اومد!بشکنه دستم....

حس بدی دارم و الان که نشستم تو آموزشگاه منتظر ساشا که ببرمش خونه و ناهارشو بدم و ببرمش مدرسه،فقط شرم از منشی آموزشگاه باعث میشه که اشکام نریزه.منشی آموزشگاهی که جلسه قبل بهم گفت،چقدر خوبه که ساشا مامانی مثل شما داره.یه مامان خوشگل که همیشه تر و تمیزه و خوشگل لباس میپوشه و آرایشهای خوشگل میکنه و لباش همیشه خندونه!!!!

کاش باطنمم به زیبایی و آراستگی ظاهرم بود و قلبمم همینجوری مثل لبام شاد بود....

نمیخواستم این پستم تلخ بشه.اولش که شروع کردم خونه خواهرم بودم و بقیه اش رو امروز نوشتم.

ببخشید اگه نتونستم خوب بنویسم و شاید جمله بندیهام درست نبوده.وقت ویرایش ندارم.حال الانم به بدی و تلخی همین جملات درهم و برهم و سیاه پستمه.همیشه دلی نوشتم و با هرحالی که اون لحظه داشتم و هر حرفی که از دلم براومده،نوشتم و هیچوقت واسه نوشتن اینجا،جمله بندیهامو ویرایش نکردم و دنبال کلمه های خوشگل نگشتم.هرچی تا الان نوشتم همونایی بوده که از دلم اومده و تایپشون کردم.موقعهایی که حالم خوب بوده،پستم پر انرژی شده و از کامنتتهاتون معلوم بوده که این انرژی به شماهام خداروشکر منتقل شده.روزایی که خوب نبودمم،پستم متٱسفانه شاد نشده و من امیدوارم انرژی منفی ام به شم منتقل نشده باشه.

حالم خوبه،نگرانم نباشید،فقط یه کم خسته ام....

فشار روحی و مسۈلیتهایی که رو دوشمه،بیشتر از کارای فیزیکی خستم میکنه!

دوستتون دارم و براتون روزای خوب آرزو میکنم.

فعلٱ....بای