خبر و نگرانی

سلام دوستای خوبم.خوبید؟منم تا الان خوب بودم,ولی یه مسأله ای پیش اومد که خیلی زیاد دلشوره دارم و نگرانم!

یادتونه تو یه پستی راجع به عمه شدنم و خوشحالیم گفتم؟

این زن داداش من متأسفانه دوتا برادر معلول مغزی داره.واسه همین سر ازدواج داداشم,خیلی خانواده ام مخالف بودن و جنگ بود تو خونه مون!داداشمم پاشو کرده بود تو یه کفش که فقط همین دختر!!!البته از حق نگذریم,دختر خیلی خوبیه و باهم خیلی جوریم.خلاصه سر ازدواج داداشم,خیلی بهش کمک کردم تا تونست رضایتشون رو بگیره!حالا نمیخوام راجع به اون موقع حرف بزنم....

تو این چند سالی که ازدواج کردن,چون داداشم قصد داشت برن آمریکا,ولی نشد,خیلی سرخورده شد و میگفت من عمرأ تو این مملکت بی در و پیکر یه بچه بدبخت رو به این دنیا نمیارم.زن داداشم خیلی بچه دوس داشت و اصرار میکرد,ولی راضی نمیشد.آخرین بار,عید امسال نشستم با داداشم حرف زدم.من و این داداشم خیلی باهم جوریم.این همون برادرمه که گفتم وقتی با شوهری عقد کردم و میدونست سر لجبازی این کارو کردم,دوسال باهام قهر بود!!!

عید که باهم حرف میزدیم,میدونستم که یه دلیلشم براد زناشن و میترسه بچه اش ناقص باشه!!!

بهش گفتم خیلی آزمایشا انجام میدن و الان دیگه بچه ناقص رو نمیذارن به دنیا بیاد و تو ماههای اول سقط میکنن و ازین حرفها.این ماجرا بود,تا اون دفعه که بهتون گفتم که زنگ زدن و گفتن که زن داداشم بارداره!خیلی خوشحال شدم.این سری که رفتیم و دیدمشون,وااقعأ خوشحال بود داداشم.این داداش من خیلی خاصه و راحت میشه یه پست یا چندتا پست پر و پیمون راجع بهش نوشت.از قیافه اش و موها و ریش خیلی بلندش بگیر تا مدل زندگیش.سه ساله که خامگیاهخواره و تا جایی که بتونی تو زندگیش از چیزای طبیعی استفاده میکنه.شامپوهایی که استفاده میکنه,دهان شویه اش,تغذیه اش,لباسهاش و خلاصه که آدم خاصیه!

الان زن داداشم زنگ زد و گفت آزمایش غربالگری که واسه سلامت جنین داده,جوابش رو گرفته و برده پیش دکتر و اونم گفته چیزی نمیشه گفت و دو هفته دیگه یه آزمایش دیگه براشون نوشته!گفته سندروم دان جنین,نه مثبته نه منفی.متوسطه!البته نا امیدشون نکرده,ولی نگفته هم که خوبه!!!

بنده خدا خیلی ناراحت بود.میگفت خیلی گریه کردم تو مطب دکتر.منم که خدای گریه کردن و استرس گرفتنم!ولی به روم نیاوردم و گفتم همینکه نگفته سندرومش مثبته,خداروشکر.ایشالله تو آزمایش بعدی,میگه که همه چی نرماله!!

ازین حرفها زدم و یه کم دلداریش دادم و قطع کردیم.

ولی خودم خیلی دلشوره دارم.چیزی ازین آزمایش و آزمایش بعدیش ندارم.شماها میدونید؟یعنی وقتی جواب آزمایش اول متوسط بوده,چقدر احتمال داره آزمایش دوم منفی باشه؟اصلأ یه وضع وحشتناکی استرس گرفتم.خیلی خوشحال بودن....الان میگم کاش اصلأ داداشمو راضی نمیکردم!میترسم بخوره تو ذوقشون.

بدترش اینه که گفت,تا آزمایش بعدی به کسی نمیخوام چیزی بگم,فقط به تو!!!

اووووف اینجوری خیلی سخته!کاش میشد زنگ بزنم با یکی حرف بزنم.

الانم برم...ساشا هی میاد بغلم میگه,چرا چشات اشک میاد,داری گریه میکنی یا سرما خوردی؟!

اگه اطلاعاتی راجع به این قضیه دارید یا تو دور و بریاتون دیدید,لطفأ بهم بگید,تا الکی امیدوار یا نا امید نشم!

دوس داشتم پست بعدی که میذارم پر از چیزای خوب و انرژیهای مثبت باشه,ولی اینو که شنیدم,دیدم فقط اینجا رو دارم تا دردمو بگم و آروم بشم.دیگه قضاوتها برام مهم نیست.من اینجام تا حرفامو بزنم....جای دیگه ای نمیتونم اینقدر راحت و بی دغدغه حرف بزنم.

دوستتون دارم و قدر محبتهای همه تونم میدونم.